روز زیبا، روزگار نا زیبا؛

با پاس و هوادارانش چه کردید؟

اگر سطحی نگر باشیم سه شنبه ای که گذشت، روز خوبی برای پاس همدان بود. تیمی که امسال همیشه در بازی های لیگ یک در جا می زد و بردهای ناپلئونی اش همه را اذیت کرده بود باید هم به برتری پنج گله خود مقابل تیم ابومسلم بنازد. آخرین روز لیگ یک که توام شد با ابقای آخرین قهرمان ایران در آسیا حتما روز بزرگی بوده که پاسی ها معتقدند به خاطرش باید سجده شکر بجا آوریم!

به گزارش "همدان فوتیال"، سه شنبه برای پاس روز زیبایی بود، اما کامیابی پاس در این روز چیزی از تلخی روزگار نازیبای سبزپوشان در همدان کم نکرد. مشخص نیست پاسی ها این روزها برای چه موضوعی خوشحال هستند که ما از آن بی خبریم؟

تیمی که سال ها قطب سوم فوتبال کشور بود و مقابل هر تیمی که قرار می گرفت لرزه بر اندام بازیکنانش می انداخت، تیمی که قهرمانی آسیا را با خود به یدک می کشد، تیمی که بزرگانی چون حسین فرکی را به خود دیده، تیمی که در تهران پرداخت مطالباتش به هیچ وجه به تاخیر نمی افتاد و برای خود ارج و قربی داشت تا همین چند روز پیش مدعی اصلی سقوط به دسته دوم فوتبال کشور بود و جالب تر اینکه این روزها در همدان از ابقای همین تیم بزرگ در لیگ یک همه خوشحال هستند. غافل از اینکه این موضوع جای ناراحتی بسیار دارد.

در اینکه پاس را چه کسانی به این روز انداختند و به آن پشت کردند خیلی جای حرف نیست، چرا که مردم خود بهترین قاضی هستند و طی چند سال اخیر از نزدیک عملکرد این باشگاه را زیر ذره بین قرار داده اند. اما باز هم می توان از زوایایی دیگر این تنزل را مورد بحث قرار داد.

فصل گذشته بود که وینگو بگوویچ در مصاحبه ای جالب با ایسنا گفته بود: "مدیران و مسئولان استان بی خبرند که پاس چه گوهری است و این شهر چه گوهر ارزشمندی در اختیار دارد"!

در همین یک جمله خیلی حرف ها نهفته است. شاید منظور بگوویچ، یکی از آخرین متهمان ناکامی پاس بود. استاندار قبلی همدان که این روزها خیلی از او سخن می گویند. مهرداد رضایی آخرین بازیکنی بود که علیه آزاد جبهه گرفت و اعلام کرد که استاندار قبلی همدان به پاس ضربه زد. همان موقع ایسنا بارها و بارها از برچیده شدن چتر حمایتی استاندار انتقاد کرد که گوش هیچکس بدهکار این حرف ها نبود.

واقعیت این است که روسای هیات مدیره پاس طی چند سال اخیر پر فراز و نشیب کار کرده اند و همین فراز و فرودها پاس را با چالش های بزرگی روبرو کرده است.

روزی که پاس به همدان آمد در واقع بهترین روزهای این تیم در همدان بود. روزهایی که مرادی استاندار سابق همدان با پای خود به رختکن پاس تهران در دستگردی رفت و با سوغاتی بزرگ به همدان برگشت. از همان روز تا آخرین روزهای کاری مرادی در همدان وضعیت پاس به همین منوال بود و کمترین وضعیت قرمزها را به خود دید. اما همین که مرادی رفت خیلی چیزها هم از پاس جدا شد!

کرم رضا پیریایی استاندار بعدی همدان اگرچه در حرف بارها از حمایت سخن می گفت اما در عمل چیزی مشاهده نشد. عجیب اینکه پیریایی که سقوط پاس به دسته اول در زمان ریاست وی رقم خورد همه چیز را پای تبانی می اندازد و خود را از معرکه جدا می کند.

پیریایی در گفت و گویی جالب اعلام کرده بود: زمان سقوط پاس به لیگ یک چند تیم وضعیت مشابهی داشتند اما در نهایت پاس در عجیب ترین حالت و با تبانی به لیگ یک سقوط کرد!

مشخص نیست هدف پیریایی از این حرف ها چیست اما چیزی که پیداست اینکه سقوط پاس ماحصل ندانم کاری مدیران این تیم بود نه تبانی و ناپاکی در فوتبال. بدون شک اگر بحث تبانی مطرح بود زودتر از پیریایی خیلی ها وارد کار شده و آن را جمع و جور می کردند. برای مثال یکی مانند فردوسی پور بیخیال ماجرا نمی شد و کمیته انظباطی فدراسیون هم خود را درگیر کار می کرد. اما شاید تنها یک نفر در کشور بحث تبانی آن هم برای شانه خالی کردن خود مطرح کرد آن هم استاندار همدان بود!

نقش آزاد در تنزل پاس چه بود؟

تنها رئیس هیات مدیره ای که طی سال های اخیر به سختی می شد از او درباره پاس حرف بیرون کشید علی محمد آزاد بود. استانداری که هربار از او درباره وضعیت پاس سوال می کردیم پاسخ را به مدیرعامل ارجاع می داد.

علی اکبر فامیل کریمی عضو سابق هیات مدیره پاس بر این عقیده است که آزاد برای پاس هیچ گامی برنداشت و ریالی به این تیم کمک نکرد. او برای وارد کردن اعتبارات به استان همیشه با مشکل روبرو بود و همین امر سبب شد تا ورزش هم آسیب ببیند. در واقع سوء مدیریت یک ساله آزاد و کمبودهایی که در اعتبارات دیده شد به ورزش هم ورود پیدا کرد و پاس هم گرفتار این سوءمدیریت شد.

در اینکه آزاد در کمک های مالی به پاس گامی برداشت یا نه خیلی بحث نمی کنیم اما استاندار سابق همدان از هرگونه حمایت معنوی به پاس هم دریغ کرد! او برخلاف اصرار بازیکنان، هواداران، مربیان و خبرنگاران کمترین حضور فیزیکی در تمرینات و بازی های تیم را داشت و حتی روز بازی با ذوب آهن اصفهان در پلی آف لیگ برتر هم آزاد این زحمت را به خود نداد که برای حمایت از تیم به ورزشگاه بیاید. در حالی که مقایسه عملکرد او برای پاس با استاندار فعلی همدان همه چیز را روشن می کند.

نیکبخت در آخرین روزهای سال 92 مبلغی که به گفته مدیرعامل پاس 130 میلیون تومان بود به حساب باشگاه واریز کرد تا بازیکنان راحت تر به بازی های حساس هفته های پایانی لیگ یک فکر کنند.

نیکبخت در همین چند ماه فعالیت خود در همدان چند بازی پاس را از نزدیک نظاره کرده و بعد از هر بازی هم دقایقی با بازیکنان در رختکن به گفت و گو پرداخته است. او حتی در تمرینات هم حضور پیدا کرد تا این گونه فوتبالی بودن خود را اثبات کند.

خود رمضانی هم بر این موضوع تاکید دارد که نیکبخت بیشترین و بهترین حمایت ها را از تیم داشته است. رمضانی می گوید: استاندار در مواقع حساس اگر فرصت داشته باشد حضور فیزیکی و اگر فرصت نداشته باشد با تماس تلفنی اوضاع تیم را جویا می شود.

از عملکرد روسای هیات مدیره که بگذریم نقش مدیران عامل و اعضای کادر فنی تیم در ناکامی های تیم کم نبوده است. آخرین دسته گل مدیرعامل و سرمربی پاسی ها به موضوع عاشوری باز می گردد. مردی که برای 9 بازی 47 میلیون تومان ناقابل به جیب زد و رفت!

عاشوری در بیستمین روز از دی ماه 92 به عنوان سرمربی تیم پاس معرفی شد و در همان روز رمضانی اعلام کرد که بهترین گزینه برای هدایت پاسی ها عاشوری بود.

بازیکن سال های نه چندان دور پرسپولیس در 9 بازی که روی نیمکت پاسی ها بود سه برد، سه مساوی و سه باخت بدست آورد. جالب اینکه سه شکست پاسی ها با عاشوری پیاپی رقم خورد و همین سه شکست نماینده همدان را از کورس مدعیان عقب انداخت.

عاشوری دست آخر به بدترین شکل ممکن و درست زمانی که تیمش به آرامش نیاز داشت همدان را ترک کرد و هیچکس هم پیدا نشد که یقه او را بگیرد!

به هرحال وضعیت پاس به این روز افتاده است. یکی می آید و یکی می رود. یکی می آید و فقط برای چند ماه میلیون ها تومان به جیب می زند و آب از آب تکان نمی خورد! این وسط دود تمام ندانم کاری ها و بی تدبیری ها به چشم پاس بزرگ و هوادارانش می رود. در روزهایی که شهری مثل اهواز سراپا در جشن و سرور قهرمانی فولاد است و در روزهایی که مشهد به لیگ برتری شدن تیم شهر خود می بالد، این هم وضعیت پاسی است که هوادارانش باید برای لیگ برتری شدن یک سال دیگر دندان روی جگر بگذازند تنها به این امید که نیکبخت گره از کار این تیم باز کند!

نویسنده: حامد صیفی

• < قبلی
• بعدی >