فوتباليستهاي همداني: به بومی‌ها بیشتر توجه شود

این روزها لیگ دسته یک تمام شده و بازیکنان در حال استراحت و آماده‌کردن خود برای فصل بعد می‌باشند. این بهانه خوبی بود که دو تن از بازیکنان بومی، خوب و بااخلاق فوتبال استان و فصل گذشته تیم الوند را دعوت کنیم و با آنها گفتگویی متفاوت داشته باشیم. این دو بازیکن سیدجمال معصومی و هادی بلوری بودند كه دعوت ما براي حضور در دفتر "همدان فوتبال" را پذيرفتند

در این گفتگو بازیکنان از مسئولان تقاضا داشتند که به بازیکنان بومی نیز توجه بيشتری شود تا این قطار در حرکت (هرچند کند) فوتبال استان بتواند به خوبی به راهی که در پیش گرفته ادامه دهد و انتهای این ریل، ایستگاه پر رفت و آمد لیگ برتر باشد تا از آنجا حرکتی جدید و صعودی‌تری برای فوتبال همدان شکل بگیرد.

متن مفصل گفتگوی ما با این دو فوتبالیست خوب همدانی را در زیر می‌خوانید:

از قرارداد‌های‌تان صحبت کنید.

معصومی: از قراردادم راضی نبودم. نسبت به بازیکنانی که آمدند، پول گرفتند و بازی نکردند در حق من اجحاف شد. قرارداد من با تیم الوند تمام شده و اگر سال بعد هم در خدمت این تیم بودم، امیدوارم قراردادی ببندیم که امسال را نیز جبران کند.

بلوری: زمانی که در پاس بودم، از دو تیم لیگ برتری نیز پیشنهاد داشتم اما وقتی با آقای صوفی صحبت کردم، ایشان گفتند که شما بومی هستید و قرارداد دارید و بهتر است که در همدان بمانید. پس از ایشان آقای رمضانی در راس باشگاه قرار گرفتند و شرایط برای ماندن من خوب نبود. البته این به این معنا نیست که با کسی مشکل داشتم. روزی که رمضانی به تیم پاس آمد من نزد ایشان رفتم و گفتم دل من با تیم نیست. رمضانی گفت من با سرمربی صحبت می‌کنم و اگر از نظر ایشان مشکلی نداشت، می‌توانی بروی. پس از فسخ قراردادم با پاس، با آقای طلایی‌منش صحبت کردیم و ایشان گفتند به الوند ملحق شو. من هم گفتم که بمانیم و شخصیت فوتبال بومی‌ها را به همه نشان دهیم؛ نشان دهیم که تیم شهر ما چقدر بازیکن خوب دارد. من به شخصه از مبلغ قراردادم راضی نبودم اما تنها هدف ما این بود که بمانیم تا این تیم بومی نتیجه خوبی بگیرد و خدا را شکر که مردم فهمیدند که بازیکنان بومی پتانسیل بسیاری بالاتری نسبت به بازیکنان غیر بومی دارند.

نحوه پرداخت قراردادها چطور بود؟

معصومی: الحق و الانصاف خوب بود. تمام پرداخت‌ها و پاداش‌ها در وقت مقرر خود بود. دست آقای یدی و آقای صیفی درد نکند. واقعا به درستی به قول‌هایشان عمل کردند. پارسال هم همین‌گونه بود. حتی پاداش صعود را نیز به موقع و کامل پرداخت کردند.

بلوری: مهندس یدی همیشه به قول خود عمل کرد. مثلا می‌گفتند که این ماه بیست درصد پول خواهیم داد، به موقع پرداخت می‌کردند. حسن کار این است که در الوند به هرچه که می‌گویند، عمل می‌کنند.

خودتان انتظار داشتید که در انتهای فصل در این رده جای بگیرید؟

معصومی: یک شب که به برنامه سیمای ورزش دعوت شده بودم، در حضور همه قول دادم که الوند در پایان فصل در رده‌ای بین اول تا پنجم قرار می‌گیرد. اگر بد شانسی پس از دیدار با شاهین بوشهر گریبان گیر تیممان نمی‌‍شد، همان طور که پدیده لیگ یک شدیم، پدیده لیگ برتر نیز می‌شدیم. مشکل تیم ما این بود که پس از زدن یک یا دو گل، بچه‌ها راضی می‌شدند. پس از بازی با پارسه بود که مکان دوم جدول را از دست دادیم. آقای طلایی‌منش در بین دو نیمه به ما گفت که در باد یک گل نخوابید، این تیم برای بقا می‌جنگد و خوب حمله می‌کند اما نمی‌دانم چه شد که آن اتفاقات افتاد.

بلوری: در ابتدای فصل می‌دانستیم که تیم در لیگ یک خواهد ماند اما زمانی که وارد مسابقات شدیم، بچه‌ها به خود باوری رسیدند. ما پنج هفته در صدر جدول بودیم و حدود پانزده هفته هم رده دوم را در اختیار داشتیم. این موفقیت اتفاقی نیست.

اکنون بحث تبانی و فساد در لیگ یک بیداد می‌کند. از بازی با شاهین بوشهر و اتفاقات آنجا صحبت کنید.

معصومی: اولا بگویم که تیم ما بازی همیشگی خود را انجام نداد و ما الوند همیشه نبودیم. شرایط هر تیمی در دیدار خارج از خانه فرق می‌کند. اما نمی‌دانم که در بوشهر به خودمان باختیم؟ به داور باختیم؟ نمی‌دانم چه بگویم. مثلا در صحنه پنالتی بازیکن ما برای سر زدن از زمین بلند شد و بدون هیچ خطایی سر زد اما در کمال تعجب همگان داور سوت زد و نقطه پنالتی را نشان داد.

بلوری: در ابتدای بازی با شاهین، داور با دادن دو سه کارت زرد به خطاهایی که عادی بودند، به همه استرس داد. تا دقیقه ده سه بازیکن از تیم ما کارت گرفتند و آقای طلایی‌منش و آقای کاشی نیز تا دقیقه پانزده اخراج شدند. داور آن دیدار بسیار مشکوک قضاوت کرد. فکر می‌کنم که داور آن دیدار را چند بازی محروم کردند.

دوست دارم بدانم که دید بازیکنان پاس و الوند چه در زمان شکست و چه در زمان پیروزی‌ها نسبت به یکدیگر چگونه است؟

معصومی: وقتی پاس می‌بازد کسی نمی‌گوید که بازیکنان بومی باختند یا بازیکنان غیر بومی باختند. همه دارند به نام همدان بازی می‌کنند. مثلا وقتی پاس در یک دیدار که کسی انتظارش را نداشت، پیروز می‌شد یا مساوی می‌گرفت، خود ما برایشان جدول می‌کشیدیم و حساب کتاب می‌کردیم و مثلا می‌گفتیم که خداراشکر دو رده بالاتر آمده‌اند. ما با بازیکنان تیم پاس مانند: وحید علی‌آبادی، مرتضی تبریزی، مصطفی علیزاده و ... دوستیم. ضمن اینکه مربی سابق ما، آقای صمدیان و همبازی سابق ما، آقای جلیل احمدی در این تیم حضور دارند. البته بازیکنان غیر بومی پاس، مانند محسن ربیع‌خواه نیز انسان‌های بسیار دوست‌داشتنی هستند. ما از بردشان بسیار خوشحال می‌شدیم و با باختشان بسیار ناراحت.

بلوری: پس از اتمام دیدارهای خودمان با بازیکنان پاس تماس می‌گرفتیم و از نتیجه دیدار آنها سوال می‌کردیم. خود ما هم اکثر بازی‌ها می‌بردیم. اگر می‌شنیدیم که پاس برده حلاوت پیروزی ما نیز دوچندان می‌شد، اگر هم می‌باختند واقعا ناراحت می‌شدیم.

آیا از تیم‌های دیگر نیز پیشنهادی دارید؟

بلوری: هنوز نقل و انتقالات شروع نشده و احتمالا بعد از بیستم اردیبهشت ماه مذاکرات تیم‌ها با بازیکنان آغاز خواهد شد ولی همدانی‌ها آنقدر خوب کار کرده‌اند که حتی نیم فصل نیز با چندین بازیکن ما صحبت شده‌بود.

مهمترین نکته این است که پس از به دست آوردن این موفقیت برای الوند در نخستین فصلی که این تیم در لیگ یک حضور داشت، بازیکنان باید در این تیم بمانند و متفرق نشوند و با جذب چند بازیکن نقاط ضعف تیم پوشش داده شود تا در فصل آتی، صعود به لیگ برتر را تجربه کنند. نظر شما چیست؟

بلوری: باید شرایط را آماده کنند زیرا امسال بچه‌ها در همه چیز از جان مایه گذاشتند. مطمئنا بازیکنان تیم ما از تیم‌های دیگر پیشنهاداتی خواهند داشت و بازیکن خود به خود شرایط آنجا را با شرایط اینجا مقایسه می‌کند. مسئولین باید شرایط بومی‌ها را بیشتر درنظر بگیرند.

آقای معصومی، ضربات ایستگاهی شما در این فصل کمک شایانی به تیم کرد. این فصل چند گل از روی ضربه ایستگاهی به ثمر رساندید؟ آیا روی این ضربات تمرین خاصی دارید؟

معصومی: امسال یک شوت از راه دور و دو ضربه ایستگاهی را به گل تبدیل کردم. فصل گذشته نیز نه شوت از راه دور را تبدیل به گل کردم. همه می‌گویند این ضربات من ذاتی است ولی روزی که ریکاوری داریم، حدود ده دقیقه روی این ضربات تمرین می‌کنم.

نظر شما راجع به شرایط کنونی تیم ملی چیست؟

معصومی: من به شخصه امیدوارم که تیم ملی بتواند جواز حضور در رقابت‌های جام جهانی را بگیرد چون اگر به جام جهانی راه پیدا کنیم، واقعا شرایط برای فوتبال ایران بهتر می‌شود.

بلوری: سالی که با پاس در لیگ برتر بودم، در دیدار با صبا باطری یک گل زدم و یک پاس گل دادم. هفته بعد در اصفهان ذوب‌آهن را شکست دادیم و آنجا نیز عملکرد خوبی از خود به نمایش گذاشتم. یک روز آقای پیمبری به من گفت که اگر در این دیدار بدرخشی، شنیده‌ام که تیم ملی روی تو نظر دارد. یک سال هم آقای جلال چراغ‌پور به تیم ما آمد و به من گفت، یک سال که تو در لیگ برتر بازی می‌کردی، به ما گفتند که یک بازیکن چپ‌پا آمده که شاید بتواند در تیم ملی بازی کند. در آن برهه بود که من مصدوم شدم و حدود یک سال و نیم از میادین دور بودم.

کدام تیم اروپایی را دوست دارید؟

معصومی: من به منچستر یونایتد علاقه دارم.

بلوری: از زمان حضور زیدان در رئال مادرید، این تیم را دوست دارم.

به نظر شما شرایط لیگ قهرمانان اروپا چطور خواهد شد؟

معصومی: من تصور می‌کردم بایرن‌مونیخ و رئال مادرید فینالیست شوند اما نتایج قابل توجهی رقم خورد. شب رئال و دورتموند در جایی مهمان بودم. وقتی به منزل بازگشتم و تلویزیون را روشن کردم، تعجب کردم و پیش خودم گفتم که نکند اسم تیم‌ها را اشتباه نوشته؟! که مزدک میرزایی گفت: کسانی که به تازگی پای گیرنده‌های خود نشسته‌اند، اشتباه فکر نکنند! دورتموند 3-1 از رئال پیش است.

بلوری: احتمال می‌دهم که نمایندگان فوتبال آلمان در دیدار فینال حاضر شوند. البته من هم پیش از انجام دو بازی اخیر، تصور می‌کردم رئال مادرید و بارسلونا فینالیست شوند.

یک خاطره جالب از خود تعریف کنید.

معصومی: در یکی از دیدارهای لیگ دو با نفت نوین آبادان در همدان بازی داشتیم. پدر من هم که بسیار حرص خور است طبق معمول هر بازی در استادیوم حضور داشت. یک هیچ عقب بودیم که حمید گلزاری گل اول را برای ما به ثمر رساند. حدود دقیقه هفتاد بود که از پشت هجده قدم شوت زدم و این ضربه گل شد تا ما بازی یک هیچ باخته را دو بر یک جلو بیفتیم. در یک صحنه با مدافع نفت درگیر شدم و او گردنم را چنگ زد. در این گیر و دار بود که دیدم پدر من کتش را درآورده و می‌خواهد به زمین وارد شود اما ماموران نیروی انتظامی او را از زمین بیرون بردند. شب که در منزل بودیم پدرم گفت که من دیدم تو کاری نکردی که او تو را چنگ زد.

بلوری: بازی با استقلال اهواز محسن خدابنده‌لو در یک صحنه با دروازبان تک به تک شد که خودش شوت نزد و توپ را به من پاس داد و توپ تبدیل به گل شد. من با خوشحالی به سمت دوربین رفتم که خوشحالی خود را نشان دهم. یک لحظه پشت سرم را نگاه کردم و دیدم هیچ کس پشت سر من نیست و همه بازیکنان دور محسن خدابنده‌لو جمع شده‌اند. من هم در همان حالت روی زمین نشستم. این موضوع در رختکن موجب خنده بی‌حد بازیکنان شده بود.

و اما حرف آخر...

معصومی: این فصل برای من فصل خوبی بود. تیم الوند خانه دوم من است. از پدر و مادرم تشکر ویژه دارم. از برادر و خواهرم تشکر می‌کنم که با مصدومیت‌های من، مصدوم بودند، با غم من غمگین بودند و با شادی‌های من شاد بودند. تشکر می‌کنم از مردم همدان که همیشه برای ما دلگرمی بودند. از مربی‌های خود تشکر می‌کنم و در آخر هم از همسرم تشکر می‌کنم که واقعا در این چند سال بسیار جور من را کشید زیرا زندگی متاهلی با یک فوتبالیست بسیار سخت است.

بلوری: از هواداران تشکر می‌کنیم که در سرما و گرما حامی تیم ما بودند. از مسئولین باشگاه و مسئولین استانی تشکر می‌کنم که در شرایط سخت کمک کردند و از تیم حمایت کردند. از خانواده خود تشکر می کنم. خانواده من در سختی‌ها بسیار زحمت کشیدند و در این چند سال پدر و مادر، حامی من بودند.

• < قبلی
• بعدی >