الوند برای بقا معجزه می خواهد، پاس برای صعود انگیزه!

b_150_100_16777215_00_images_stories_daftar_hamkaran_naser_nejad_22.jpgنمایندگان فوتبال همدان در رقابت های باشگاهی کشور اوضاع مطلوبی ندارند و شرایط فعلی نگران کننده است.

 

به گزارش "همدان فوتبال"، تیم های پاس و الوند که روزگاری دوش در دوش هم در لیگ یک رقابت سالم و در دو سوی جدول داشتند حالا در لیگ های یک و دو، یکی برای صعود می جنگند و دیگری برای بقا!

 

اما آنطور که از نتایج و وضعیت دو تیم پیداست، نه به صعود امیدی هست و نه ماندگاری!

 

الوند پس از حواشی بسیار و پاسکاری بین این و آن در قبول مالکیت و اداره تیم، در نهایت با رضایت ناصر قره باغی به او واگذار شد.

 

تیمی که از همان ابتدا بسیاری از اهالی فوتبال نگاه خوشبینانه به آخر و عاقبتش نداشتند و در نهایت همان شد که سایرین گفتند.

 

الوند در انتهای جدول ماندگار شد و کسی هم نتوانست ناجی این تیم شود.

 

مشکل کجا بود؟

 

الوند پس از آنکه هیات فوتبال به فروش آن به خارج از استان مخالفت کرد با ورود حسین دائمی متقاضی خرید روبه رو شد. طولی نکشید که دائمی هم با هزار حرف و حدیث عطای تیمداری را به لقایش بخشید و بازهم این تیم به یدی بازگشت.

 

مالک قدیمی الوند هم با وجود اینکه دلش راضی به تیمداری نبود با هزار خواهش و تمنا و اینکه تا نیم فصل حوصله کند به تیمداری پرداخت. تیمی که نتوانست از عهده مخارج مالی برآید و بازیکنان طغیان کردند.

 

اعتراض بازیکنان به عدم پرداخت مطالبات باعث دو دستگی در تیم و در نهایت خروج خیلی از بازیکنان شد و مابقی هم که اغلب بومی بودند، حوصله به خرج دادند تا حداقل به پولشان برسند.

 

در این بین کادر فنی الوند هم نتوانست کاری از پیش ببرد و در میانه راه جدایی علی ضمیری کامل، مشکلات این تیم را تکمیل کرد.

 

منوچهر بیگم جانی هم با داشته هایش ادامه داد و نباید از اعتماد به نفس وی به همراه مصطفی کاشی و فرشید گل محمدی چشم پوشی کرد که تلاش کردند تا ثابت کنند خواستن توانستن است حتی اگر بازیکنان کم تجربه داشته باشی، پولی در بساط نداشته باشی و مدام درگیر حواشی باشی! حیف که تا به اینجا میسر نشد تا کادر فنی الوند از این آزمون سخت موفق بیرون بیاید.

 

با این حال الوند در طول 15 بازی انجام داده اش فقط سه برد کسب کرد و هفت بار شکست و پنج تساوی را در کارنامه اش به ثبت رساند.

 

الوندی ها فقط یک بازی تا پایان دادن به رقابتشان در لیگ دو به قصد بقا فرصت دارند. به گونه ای که مقابل همسایه خود هف سمنان به پیروزی برسند و سایر حریفان شکست بخورند.

 

در واقع بقای الوند در لیگ دو چیزی شبیه به معجزه است و این وضعیت ناصر قره باغی مالک الوند را سخت پریشان کرده است. البته تیم او در این بازی های اخیر موقعیت زیادی داشته که به راحتی از دست رفته است تا حریفان الوند را به عنوان حریف تدارکاتی و نردبان صعود خود بدانند.

 

اوضاع پاس همدان هم جور نیست. اینکه بگوییم پاس در رتبه چهارم جدول امیدوارانه به صعود می اندیشید و خیالمان آسوده تر از گذشته است، در واقع برگرفته از احساسات است!

 

پاس هم در حال فاصله گرفتن با رقبای بالای خود است ضمن اینکه از پایین جدول نیز به این تیم نزدیک می شوند.

 

معضل اصلی که حاشیه ها را دوچندان می کند اخبار رسیده مبنی بر پاداش های آنچنانی و پرداخت درصدهای بالا از قرارداد بازیکنان تیم هایی نظیر نفت و مس رفسنجان است.

 

تیم های صنعتی و دولتی که هرگز دغدغه مالی ندارند و همیشه دست به نقد هستند. نیم نگاهی به جدول رده بندی مسابقات این دیدگاه را روشن می سازد که پاس اگر در این یکی دو بازی اخیر برد نداشته باشد چه بسا باید قید صعود به لیگ برتر را بزند هر چند اکنون هم اوضاع نگران کننده است.

 

بازیکنان مدام دنبال مطالباتشان هستند، طلبکاران هم پول می خواهند، آکادمی تهدید به تعطیلی کرده و پرسنل هم از اوضاع فعلی اصلا رضایت ندارند.

 

از سوی دیگر نتایج اخیر هم دلچسب نبوده و بازیکنان نتوانسته اند قدر موقعیت های مسلم گلزنی را بدانند به طوریکه انتظار سرمربی با دانش پاس هم برآورده نشده است.

 

طبیعی است که آنها انتظار تحقق وعده های مالی را دارند و کاری از دست داوود مهابادی سرمربی تیم هم بر نمی آید و از سوی دیگر مدیرعامل باشگاه هم هر روز برای بالادستی ها از مشکلات موجود به طرق مختلف داستان نویسی می کند تا بلکه مباحث مالی کمی برطرف شود.

 

گویا شارژ حمایتی فولاد ویان هم ضعیف شده و کفگیر به ته دیگ خورده است!

 

حالا به این سلسله مراتب می رسیم که تیم نتیجه نمی گیرد، مربی داور و هدر دادن موقعیت ها را دلیلش می داند اما بازیکنان می گوید پول بدهند، انگیزه می گیریم و بهانه ای برای عدم نتیجه گیری نیست! مدیرعامل هم مدام پیغام پسغام می فرستد که اوضاع به سبب ته کشیدن حساب جاری باشگاه روبه وخامت است! مسوولان هم چاره ای جز سکوت و به انزوا نشستن ندارند چرا که پولی در بساط نیست و گویا باید منتظر باران رحمت الهی بود.

 

شاید هم اکنون باید به دنبال پرتقال فروش باشیم! راستی با این وضعیت می شود امیدوار به صعود بود؟

 

گزارش از: میثم ناصرنژاد


اضافه کردن نظر

کد امنیتی
تازه کردن