پول است، آسان نتوان داد!

همه متهمان ناکامی پاس را به صف کردیم

b_150_100_16777215_00_images_stories_daftar_hamkaran_hamed_seyfi.jpgهمه آن هایی که چهارشنبه گذشته خود را به استادیوم رسانده بودند پس از پایان بازی و ابقای پاس در لیگ دسته یک دنبال متهمان ناکامی های نماینده همدان می گشتند.

به گزارش "همدان فوتبال"، علامت سوال هایی که در ذهن هواداران پس از شکست برابر ذوب آهن ایجاد شده بود را هیچکس نبود که پاسخ بدهد. سوالاتی که نه فقط به بازی با ذوب آهن یا امسال که مربوط به دو سه سال اخیر است.

جواب اما نا معلوم! تمام نفراتی که باید خود را مسؤول خوشبختی یا ناکامی پاس بدانند هنگامی که باید خود را از دایره پاسخگویی خارج و اگر هم بخواهند سخن از پاس به زبان آورند به جای حل مسئله صورت مسئله را پاک خواهند کرد.

حکم فرمایی سکوت جمعی اعضای هیات مدیره این روزها بارفیکس رفتن روی اعصاب مردم، هوادار و بوِیژه اصحاب رسانه است! البته برای ما که چند سالی است با غم و شادی های پاس خود را وقف داده و همواره پشت تیم بوده ایم این حرکات طبیعی شده و قصر در رفتن هنگام ناکامی ها را عادت خود کرده ایم.

روزی که پاس به همدان آمد خوشحال بودیم که ورزش همدان از خواب خرگوشی بیدار شده و حضور قهرمان آسیا با نام همدان سبب خواهد شد تا موتور توسعه ورزش هگمتانه سرعت بیشتری به خود بگیرد.

فکر همه جا را می کردیم جز اینکه روزی برسد تا مسئولان به تیم خود پشت کنند، تیمی که هر استانی آرزوی داشتنش را دارد.

این روزها سووالات انبوه هوادار و حتی جامعه خبری بدون پاسخ مانده و می ماند و هر گاه در جستجوی پاسخ هستیم، آقایان طفره می روند و حتی زمانی که می گوییم از کی بپرسیم؟ می گویند از بعدی بپرس!!!!

دست آخر ما هم به این نتیجه رسیدیم تا خودمان همه متهمان ناکامی پاس را به صف کنیم تا شاید به خود آمده و فکری به روزگار پاس کنند.

متهم ردیف اول: رییس هیات مدیره!

بدون هیچ جای شک و شبهه ای مهم ترین عامل ناکامی پاس در فصلی که گذشت را باید به اعضای هیات مدیره و در نوک آن رییس این مجموعه نسبت داد. در فوتبالی که صبح تا شب آن آبستن حوادثی است که چشم ها را از حدقه بیرون می زند برای ما هم حکایت جالبی است این نفرات اعضای هیات مدیره پاس!

یکی مثل بهروز مرادی که از مسببان انتقال پاس به همدان بود حالا دیگر اوضاعی از تیم محبوب خود نمی گیرد و یکی مثل رییس هیات مدیره فعلی راه خود را با پاس جدا می داند.

نکته جالب ماجرا هنگامی رقم می خورد که یکی از هواداران پاس پس از پایان بازی به خبرنگاران می گوید: گلی به جمال روسای هیات مدیره قبل که هر از گاهی در تمرینات و بازی ها آفتابی می شدند اما رییس فعلی را نه تنها ما هواداران که بعید میدانم شما خبرنگاران هم او را بشناسید!

کمی با خود کلنجار رفتیم و دست آخر به این نتیجه رسیدیم کههوادار بیچاره بیراهه نمی گفت!

انتظارات بدون تردید از استاندار همدان بیش از اینها بود. درست زمانی که مدیران ذوب آهن خبر از پاداش 20 میلیون تومانی دادند، همدانی ها از کنار حمایت و پشتیبانی به راحتی گذشتند.

کمترین خواسته از مرد اول پاس این بود که در بازی با ذوب آهن خود را به ورزشگاه برساند.

متهم ردیف دوم: شرکاء

سایر اعضای هیات مدیره هم در این فصل نقش پررنگی در ناکامی ها ایفا کرده و در مقاطع حساس بجای حل مشکلات، ترجیح دادند شانه خالی کنند.

مشکلات مالی در این سالها همواره گریبانگیر باشگاه پاس بوده است. ام امسال این داستان شدت گرفت؛ بدهیهای سالهای گذشته که مدام برای پاس در طول فصل با صدور آراء مختلف و تهدیدهای گوناگون به ممنوعیت از فعالیت و کسر امتیاز از یک سو و مطالبات جاری بازیکنان و عوامل از سویی دیگر، دست در دست هم دادند تا چندین مرحله شاهد اعتصاب بازیکنان و تعطیلی تمرینات باشیم.

حال اینکه اطلاعات ضعیف ما می گوید مبالغی هم که به تیم تزریق شد همه از اعتبارات کشوری از جمله وزارت ورزش و معاونت راهبردی ریاست جمهوری بود.

اسفبارتر وقتی است که یکی از سایت ها چند روز پیش روی خروجی خود قرار داد:

"به گفته عبدالحمید رمضانی، مراجعات مدیرعامل پاس به دفتر استاندار جهت طرح مسائل و مشکلات، در اغلب اوقات با عدم موفقیت همراه بود و برخی از معاونین استاندار نیز یا به این حوزه ورود نمی‌کردند و یا اگر ورود می‌کردند، بیشتر دنبال مهره‌چینی در باشگاه پاس و کسب کرسی برای جانشانی مدیرعامل در آینده نزدیک بودند."

متهم ردیف سوم: هیات فوتبال

روز بازی با ذوب آهن از آن جهت که ما خبرنگاران همیشه کنجکاو هستیم مشغول پیدا کردن سوژه بودیم. غافل از اینکه سوژه خود منتظر ماست. درب های شش دانگ قفل شده هیات فوتبال همدان هنگام بازی پاس و ذوب آهن بد جور به چشم می زد.

هیات فوتبال که متولی حمایت و توسعه این رشته ورزشی است، در ایجاد فضای حمایتی برای تیم پاس در خواب خرگوشی بسر برد و هیچ گونه تحرکی در یک هفته قبل از بازی پاس و ذوب آهن انجام نداد تا همه چیز به ناکامی پاس باشد.

افسوس و صدافسوس از اینکه اعضای هیات فوتبال به جای پر کردن صندلی های قسمت VIP و پیست تارتان کنار زمین در روز مسابقه، لااقل در هفته گذشته با تشکیل ستاد بحران و جمع کردن دست اندرکاران و صاحب نظران فوتبالی، هم اندیشی لازم برای کمک دادن به تیم پاس در جهت برتری در بازی مقابل ذوب آهن اصفهان را فراهم نکردند.

متهم ردیف چهارم: وینگو ، طیری و ...

وینگو بگوویچ امسال آنچنان امتیازهای حساسی را از کف داد که از همان ابتدا می شد حدس زد با از دست دادن این امتیازات صعود پاس میسر نخواهد بود.

از همه بدتر وقتی بود که بگوویچ شال قرمزی شد و ساز رفتن به پرسپولیس را کوک کرد. وینگو دیگر دلش با پاس نبود و تیم را خوب هدایت نمی کرد. از گذشته حرف های تکراری، فقط اطاله کلام است!

طیری هم هرکاری کرد و نکرد محروم شد تا دیگر نتواند بالای سر تیم باشد و این گونه بود ماجرای پرفراز و نشیب پاس در سالی که گذشت.

متهم ردیف پنجم: سایرین

البته چندین عامل دیگر هم در ناکامی پاس نقش داشتند که این عوامل نقش بسیار کم رنگی داشتند. مدیرعامل پاس اواسط فصل کمی ایراد و اشتباه داشت که البته اواخر فصل آن ها را خنثی کرد.

بازیکنان هم در برخی از بازی ها امتیازات حساسی را از دست دادند. اما آنقدر جیبشان خالی بود که اگر بر آن ها خرده بگیریم حالتی مثل عذاب وجدان به ما دست خواهد داد.

دست آخر امیدواریم از هر گوشه و کنار به کمک پاس بیایند.

یادداشت از حامد صیفی

 

اضافه کردن نظر

کد امنیتی
تازه کردن