و خدایی که همین نزدیکی است...
- توضیحات
- نمایش از سه شنبه, 08 ارديبهشت 1394 08:57
- بازدید: 1375
عصر یک روز پرطراوت بهاری، حالا بازی با پارسه هم به تاریخ پیوسته و میان آن همه شلوغی و ازدحام جمعیت در اتوبان‌های پایتخت، ما و خیلی‌ها که برای حمایت از پاس گام به تهران گذاشته بودیم در ذهن خود بازی با اعداد راه انداخته‌ایم که اگر چنین شود بالا می‌رویم و اگر چنان نشود لیگ برتری می‌شویم!
با خود حسرت امتیازات از دست رفته را می‌خوریم، توپ‌هایی که به گل نرفت و سوت‌هایی که به اشتباه زده شد! مدام کلنجار می‌رویم که چرا کار به اینجا کشیده شد تا تکلیفمان را تیم‌های دیگر معلوم کنند؟، چرا در طول فصل فقط 2 امتیاز بیشتر به حساب خود واریز نکردیم تا امروز خودمان برای آینده تیم محبوب شهرمان تعیین تکلیف کنیم نه تیم‌های رقیب؟
همه اینها به کنار، اصلاً قرار بر این بوده که کار ما با لیگ به دقیقه 90 کشیده شود. باور کنید حکمتی در کار است که باید قرار بی‌قراری‌های ما در این فصل از بازی‌ها تا لحظه آخر تداوم داشته باشد.
به حس ناسیونالیستی و متعصبانه خود هم که پشت پا می‌زنیم باز ته دلمان پر از امید است؛ پر از فردایی روشن و آینده‌ای خوش برای تیمی که امسال به قول داوود مهابادی مردم با آن آشتی دوباره‌ای کرده‌اند و خود را در غم و شادی‌های آن سهیم می‌دانند.
کار ما با لیگ امروز یکسره می‌شود و یک فصل انتظار، یک فصل روزهای تلخ و شیرین، یک فصل بی‌قراری و یک فصل پراسترس امروز برگ پایانی دفتر خود را ورق خواهد زد. نمی‌دانیم چرا اما انگار قرار است تازه امروز سرآغاز فصل دلبستگی‌ها و دوست‌داشتن‌ها باشد!
این را از لابه‌لای حرف‌های بازیکنان، کادرفنی، هواداران، خبرنگاران و داوود مهابادی می‌توان فهمید. به تمرینات که پا می‌گذاریم بازیکنان کوهی از انگیزه و امیدند و این مایه دلگرمی است. همه جا دم از سیاه‌جامگان، داماش، مس و پارسه است که اگر با این اختلاف ببریم و با آن اختلاف ببازند آن وقت ما و لیگ برتر سواره‌ایم و رقبا پیاده!
یک هفته تمام است که با اعداد بازی می‌کنیم و مدام، جدول و امتیازات را بالا و پایین! یک هفته تمام است که حتی تصور رویارویی با تیم‌های لیگ برتری را هم در پلی‌آف در ذهن پرروش داده‌ایم. یک هفته تمام است که یک پایمان تحریریه روزنامه است و یک پایمان باشگاه و تمرینات تیم!
این روزها که خیل عظیمی از مردم که به دلیل حرکت ناپسند بازیکنان پرسولیس در قطر، به دلیل پول‌های هنگفتی که فوتبالی‌ها به جیب می‌زنند و به دلیل خیلی اتفاقات دیگر دچار فوتبالزدگی شده‌اند، تمام هم و غم ما معطوف به پاس بوده و احساسات خود را به ساق‌های بازیکنان گره زده‌ایم!
نمی‌دانیم چرا، اما احساس کردیم پاسی که همیشه هوادار، رسانه، مردم و مسئولان را به همراهی خود خوانده و می‌خواند این روزها سخت به حمایت و کمک احتیاج دارد. با اینکه می‌دانیم فوتبال همیشه پرحاشیه بوده و هست و در مشکلات خود فرد بیرون از مجموعه را مقصر اصلی می‌خواند اما این روزها سخت احساس تکلیف کردیم که پاس، تیمی که با آن چه خاطرات که نداریم و چه روزهایی را که با آن سپری نکرده‌ایم ما را می‌خواند.
می‌دانیم فوتبال لذت ندارد و شاید خیلی‌ها خواب بهاری را به تماشای فوتبال ترجیح دهند اما باز هم می‌نویسیم که ای مردم، امروز سکوها شما را فریاد می‌کنند و بی‌قرار حضور پرشور شما هستند!
همین پاس که دیرزمانی است ستاره‌ای را در آسمان خود ندیده و روزهای پر زرق و برقش مکدر شده است حالا به یاری همه نیاز دارد تا دوباره سلامی کند به روزهای اوج.
به هرحال هرچه بود تمام شد و امروز، فینال روزهاست! روزهایی که گذشتند و به صندوقچه خاطرات آخرین قهرمان ایران در آسیا پیوستند. امروز از بازیکن گرفته تا هوادار و مسئول برای این تیم دست به دعا هستیم و چشم انتظار اتفاقات خوب در بازی‌های همزمان!
اینکه کار پاس و تیم‌های رقیب به امروز کشیده شده، خاطره قهرمانی استقلال تهران در لیگ برتر هشتم را در اذهان تداعی می‌کند. جایی که آبی‌ها به خوبی می‌دانستند که شنل قهرمانی بر تن ذوبی‌هاست. فولاد بی‌انگیزه اما در آن روز دست به کار بزرگی زد و یقه ذوب‌آهن را گرفت تا تیم ژنرال بر بام لیگ ایران بایستد. استقلالی‌ها هنوز هم که هنوز است در باد آن قهرمانی که توسط مجید جلالی و تیمش به آنها هبه شده بود خوابیده‌اند و اگر هم بخواهند، نمی‌توانند خاطراتش را به باد فراموش بسپارند. همان روز را به خوبی به یاد دارید که قلعه‌نویی جمله معروف "جلالی خیلی مَرده" را بر زبان آورد!
شاید قرار بر این است که امروز داوود مهابادی این جمله را تکرار و "امید هرندی" سرمربی تیم داماش را یک مرد تمام عیار بنامد! هرچه باشد انتظار داریم داماش، تیمی که امسال برای موفقیت پاس فرش قرمز پهن کرد، تیمی که در 2 بازی رفت و برگشت برابر نماینده همدان 6 امتیاز کامل را کادوپیچ کرده و به پاسی‌ها هدیه داد، امروز کار خوب خود را تکمیل و با ارائه یک بازی جنگنده و جوانمردانه برابر سیاه‌جامگان، پاس را همیشه مدیون خود کند!
امروز ما می بریم، آن‌هم با اختلاف چند گل و به قول بازیکنان مابقی اتفاقات را به خدایی می‌سپاریم که همین نزدیکی‌هاست! خدایی که شاید به دل مردم همدان و دوری چند ساله‌شان از لیگ برتر نگاهی کرد. شاید تیتر فردا، صعود باشد! شاید سوژه اصلی رسانه‌ها پاس باشد و شاید قرار بر این است جشن صعود بگیریم و شادی‌های خود را با خیابان‌های شهر تقسیم کنیم!
آری؛ خدا همین نزدیکی‌هاست...
نویسنده : حامد صیفی
نظرات
فید آر اس اس برای نظرات به این ارسال